ในความมืดที่น่ากลัวและโดดเดี่ยว
ผมอยู่กับมันมา 1 ปี
และไม่เคยคิดว่าจู่ๆ แสงสว่างที่อบอุ่นนั้นจะลอดผ่านเข้ามาได้...
สวัสดีค่า
เรื่องนี้เขียนจริงจังและตั้งใจมากเวอร์ หวังว่าจะทำให้ทุกคนเอ็นจอยได้นะคะ
ขออนุญาตบอกก่อนว่า ตัวคนเขียนไม่ใช่ผู้พิการทางสายตา ไม่เคยมีเพื่อน ญาติ หรือคนรู้จักที่เป็นผู้พิการทางสายตา ดังนั้นมุมมอง ข้อมูลทุกอย่างในเรื่องจึงได้มาจากการสืบค้นข้อมูลและสังเกตผ่านมุมมองความคิดของเราเท่านั้น ซึ่งแปลว่าอาจจะไม่สมจริงอยู่บ้าง แต่ยังไงตัวผู้แต่งก็พยายามจะนำเสนอความรู้สึกเวลาที่ต้องใช้ชีวิตในโลกมืดๆ ออกมาให้ทุกคนได้รับรู้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ หากมีข้อผิดพลาดตรงไหน เรายินดีจะรับฟังข้อติชมเสมอค่ะ^^
กว่าจะออกมาเป็นนิยายเรื่องนี้ได้กินเวลาไปเป็นปีค่ะ แรงบันดาลใจแรกที่ทำให้คิดถึงพล็ตขึ้นมาได้ เกิดมาจากเกมเล็กๆ ในโทรศัพท์ที่ชื่อ Blindscape ค่ะ (ลองไปหาเล่นได้นะคะ เราโหลดจาก playstore ไม่แน่ใจว่า appstoreมีมั้ย) เป็นเกมที่จำลองให้เราใช้ชีวิตเป็นคนตาบอดค่ะ ตัวเกมใช้เวลาเล่นไม่ถึง 10 นาทีก็จบค่ะ แต่เป็น 10 นาทีที่เต็มไปด้วยความรู้สึกมากมายเลย ใครที่อยากฝึกภาษาอังกฤษนี่ก็เป็นตัวเลือกที่น่าสนใจค่ะ เพราะบรรยายเป็นภาษาอังกฤษ ไม่มีซับ แต่คำศัพท์ไม่ยากนะคะ ไม่ต้องห่วง ยังไงอยากให้ไปลองเล่นกัน เล่นก่อนมาอ่านจะยิ่งดีเลยค่ะ
จากนี้ก็ขอให้ทุกคนอ่านอย่างสนุกนะคะ
Cherry
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น